امیر رنجبرنیا:
پوپولیست؟ چه اتهام نامفهومی! آیا باید بدنبال واژگان و جملات ثقیل و عامه نفهم بود تا خود را به دیگران قبولاند؟ آیا باید یک سیاستمدار دایم بدنبال حرف‌های غیرقابل فهم برای مردم باشد؟ آیا اگر تو را نفهمند یعنی تو خیلی می‌دانی و دیگران نمی‌فهمند؟ بحران اقتصادی، معضلات اجتماعی و غیره را فقط تو می‌فهمی و مردم نمی‌فهمند؟ آیا سخنان سخیف و آزاردهنده برای عامه مردم است و یک سیاستمدار باید فقط نقش بازی کند؟ آیا ساده‌گویی و صراحت‌گویی جرم است؟ مشخصا خیر! مردمی که شما فکر می‌کنید عوام هستند با تمام وجود می‌فهمند و این سیاستمداران جدا شده از توده مردم هستند که درکشان نمی‌کنند و اگر کسی پیدا شود که «ملت» را درک کند به پوپولیسم متهم می‌شود. مردم دستاویزی هستند برای بازی‌های سیاسی، چه در ایالات متحده و چه در دیگر کشورهای دنیا. سیاستمداران هرجا نیازمند مفهوم دموکراسی باشند، مردم را مستمسک امیال خود قرار می‌دهند و جای دیگر که خودسرانه تصمیم می‌گیرند انگار ملتی وجود ندارد. دونالد ترامپ با قدرت رای مردم آمریکا را جذب کرد زیرا زبان مردم را فهمید، با اینکه سابقه سیاسی چندانی نداشت ولی فهمید مردم چه می‌خواهند، ملت آمریکا از سرویس‌دهی به کشورهای دیگر، از مالیات دادن و خرج دیگران شدن، از دخالت در امور دیگران، از اینکه با سیاست بازی باید هزینه‌های اتفاقات کشورهای دیگر را بپردازند، خسته شده‌اند. این مردم خسته باید نفسی بکشند و بخواهند سرنوشت کشورشان را خود تعیین کنند، نه اینکه به امید اتفاقات جهانی بنشینند.
اعتراض؟ اگر مدافع مردمسالاری هستیم باید به رای اکثریت مردم احترام بگذاریم، در شرایط کنونی اعتراض و شورش مفهوم دهن‌کجی به دموکراسی و پاشیدن بذر تفرقه را می‌دهد. همانگونه که بانو کلینتون با پذیرش شکست و عرض شادباش به رییس جمهور منتخب خواستار دادن فرصت رهبری به آقای ترامپ شد و نیز رییس جمهور اوباما با فراموش کردن سخنان پیش از انتخابات و قول مساعد برای یاری به دونالد ترامپ، کلاس بالای سیاسی و شخصیتی خود را نمایش دادند، افرادی هم که در گروه رای دهندگان حزب دموکرات بوده‌اند، باید به احترام دموکراسی دست از اعتراض و آشوبگری بردارند و متحد در کنار اکثریت توده مردم برای سازندگی آمریکا تحت رهبری رییس جمهور منتخب تلاش کنند.
آینده؟ بی‌شک روشن است. از نظر بین‌المللی عرصه بر تروریست‌ها در خاورمیانه و سایر نقاط جهان تنگتر خواهد شد. با توجه به نظر مساعد رییس جمهور منتخب درباره ولادیمیر پوتین، ریاست جمهور روسیه، تیرگی اخیر روابط آمریکا و روسیه کاهش پیدا خواهد کرد که به نفع کل دنیا خواهد بود. همکاری دیرپای انگلستان و آمریکا با توجه به رای مثبت مردم بریتانیا به برگزیت مستحکم‌تر خواهد شد. البته تغییر چندانی نیز در سیاست‌های آمریکا در قبال کشورهای دوست و متحدش بوجود نخواهد آمد ولی عرصه بر حکومت‌های ضد آمریکایی تنگتر خواهد شد. فراموش نکنیم که بر اساس قانون اساسی ایالات متحده، دو مجلس سنا و کنگره بعنوان ستون‌های مردمسالاری از دیکتاتور شدن رییس‌جمهور جلوگیری خواهند کرد بویژه که با انتخابات اخیر، ساختار قدرت در آمریکا یکدست شده و به جمهوری‌خواهان رسیده است که این هماهنگی بین قوه‌های مقننه و مجریه به نفع ایالات متحده خواهد بود. در تیم همکاران دونالد ترامپ، سیاستمداران قابل و با تجربه‌ای وجود دارند که به رییس جمهور منتخب و معاونش مایک پنس، مشاوره و یاری خواهند رساند. این همان تیمی است که برخلاف همه نظرسنجی‌ها و آمارها با تاکتیک‌های منحصربفرد انتخاباتی باعث پیروزی آقای ترامپ شد. از نظر داخلی با تاکید رییس جمهور منتخب بر اخراج احتمالی پناهجویان بدون مجوز که مرتکب جرم شده‌اند و کشیدن دیوار یا حصار در مرز کشور با مکزیک، قاچاق مواد مخدر به آمریکا محدودتر و سخت‌تر خواهد شد و قطعا بر پایین آمدن آمار جرم و جنایت در کشور تاثیر مثبت خواهد داشت. وعده کاهش مالیات‌ها و بازگرداندن مشاغل از دست رفته مردم نیز می‌تواند از سوی یک بیزنس‌من و سرمایه‌دار که حتما اقتصاد را به خوبی درک میکند به نفع مردم ایالات متحده باشد.
به هرحال داستان پرشور ریاست جمهوری دونالد ترامپ به درازای بادهای تغییراتی است که خواهند وزید!