اسحاق پرویز نظریان در یک خانواده از ایرانیان یهودی در تهران متولد شد. پدر او وقتی پنج ساله بود درگذشت و مادرش مغازهٔ خیاطی باز کرد. او برادری به نام یونس دارد که بخش عمده ای زندگی آنها در مشارکت و مفارقت با هم سپری شده است. اسحاق پرویز نظریان در تهران بزرگ شد و در مدرسه آلیانس اسرائیلیت و هنرستان فنی تحصیل کرد و در ۱۹۴۳، در میانهٔ جنگ جهانی دوم، در پایگاه ارتش آمریکا در تهران به عنوان خدمت نمود.
در سن هجده سالگی به ایتالیا نقل مکان کرد و در ۱۹۴۷ عضو هگانا(سازمان عملیاتی وفادار به ایدئولوژی صیونیزم) شد و در ۱۷ مه ۱۹۴۸، سه روز پس از اعلام استقلال اسرائیل به اسرائیل مهاجرت کرد و در جنگ اعراب و اسرائیل (۱۹۴۸) به عنوان عضوی از بریگاد زره پوش هفتم شرکت جست. در انفجار مین زخمی شد و پنج ماه در بیمارستان بستری بود.
او پس از فراغت از خدمت در ارتش اسرائیل یک کسب و کار حمل و نقل را به راه انداخت. کامیون‌هایی به خدمت گرفت و رانندگانی استخدام کرد تا شن و ماسه را به مکان های ساختمان سازی در اسرائیل حمل کنند. در ۱۹۵۷، به ایران برگشت و کسب و کار ساختمانی خود را توسعه داد و بر ساخته شدن بسیاری از ساختمان‌های دولتی نظارت کرد. او از روابط نزدیکی با، محمدرضا شاه پهلوی برخوردار بود.
در جریان انقلاب ۱۳۵۷ ایران نام او در فهرست قتل قرار داشت. سرانجام و به اجبار او به تبعید به آمریکا رفت و در لس آنجلس سکنی گزید. در ۱۹۸۵ به همراه آروین ام. جیکابز و اندرو ویتربی، شرکت امینت را ابتدائاً به منظور ردیابی حرکت کامیون‌هایی از یک سایت ساختمانی به دیگری تأسیس کرد. این استارتاپ که با کوالکام ادغام شد، بدل به یکی از بزرگترین سازندگان چیپ در جهان شد.
آقای نظریان در سال های پایانی عمر خود کتاب خاطراتش را تحت عنوان پیاده تا افق به رشته تحریر در آورد که تحت سرپرستی دختر او و توسط انتشارات شرکت کتاب منتشر شد.