دیپلماسی ،به معنی وسیله و روش،با تکنیک و تدابیر عملی و اجرایی،جهت حصول، به منافع و اهداف ملی در خارج از قلمرو ارضی بوده و هدف غایی آن،کمک به ایجاد یک روابط بین الملل منظم و قاعده مند توصیف شده است.یک وزارت خارجه، برای حصول به مقاصد و منافع ملی کشور و اتباع اش،از پروسه های مسالمت آمیز، برای حل اختلافات،اعم از آشتی،تحقیق،میانجیگری،مساعی جمیله،دیپلماسی پارلمانی یا کنفرانسی(اجلاس اخیر در ورشو)،مذاکره و دیپلماسی سران( عناد رژیم ج.ا - بالعکس پذیرش رهبر کره شمالی و دیدار با ترامپ )،در راستای همکاری با جامعه جهانی، در حصول به صلح و آرامش و رفاه در جهان،استفاده می کند.در برابر این نوع دیپلماسی متداول در جامعه جهانی،دیپلماسی دیگری بنام ماکیاولی با تعقیب اهداف وتاکتیک های فربیکارانه،توطئه گرایانه،مزورانه، جهت حصول به منافع حقیر و تنگ نظرانه،قشری،غیر واقعی،علیه جامعه بین المللی،با تاکتیک هایی چون خدعه،دخالت،ایجاد آشوب و جنگ در صحنه جهانی قرار دارد.
برای ادامه خبر اینجا کلیک کنید.