آرامش دوستدار درگذشت
به روز شده در پنجشنبه 6 آبان 1400
-
Thursday October 28 2021
آرامش دوستدار، فیلسوف نامدار ایرانی روز ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱ در شهر کلن آلمان درگذشت. آرامش دوستدار متولد ۲۱ خرداد ۱۳۱۰ (۱۹۳۱ میلادی) در شهر تهران بود و در زمان درگذشت ۹۰ ساله بود.
شهرت وی به دلیل دیدگاه‌های
انتقادی
دربارهٔ
دین
و فرهنگ دینی در جامعهٔ
ایران
است. وی بر این باور بود که
فرهنگ ایرانی
فرهنگی «دین‌خو» است و از این روی قدرت اندیشیدن ندارد. از نظر دوستدار ایجاد تراژدی در معنی راستین آن، به‌جز موارد استثنا در شاهنامه فردوسی، در فرهنگ ایران امکان‌پذیر نبوده است. دیدگاهی که با نقد دیگران روبرو شده‌است. از دید او در کل تاریخ دین خوی ایران، تنها چهار نفر در ایران اندیشیده‌اند یا به‌راستی پرسیده‌اند و به این فرایند نزدیک شده‌اند:
خیام
،
محمد ذکریای رازی
، ابوالقاسم
فردوسی
و
ابن مقفع
(روزبه). واژه‌های «دین‌خویی» و «امتناع تفکر» و روزمرگی، سه واژهٔ کلیدی او بود. آرامش دوستدار «دین‌خویی» را نه شکلی از تفکر که «امتناع تفکر» به معنای محال بودن اندیشیدن در فرهنگ دینی می‌دانست. آرامش دوستدار در کتاب «خویشاوندی پنهان» در بخشی با عنوان «شاخص‌های فرهنگ دینی» بعد نخست «فرهنگ دینی» را عدم پرسش‌گری می‌دانست. او معتقد بود آنچه در فرهنگ دینی وجود دارد نه پرسش که «استخبار» است و در فرهنگ دینی پرسش، محال است. او
روشنفکری
است که در مواجهه با حوادث پس از انقلاب نظیر
قتل‌های زنجیره‌ای
و حکومت روحانیان،
مردم ایران
و فرهنگ ایرانی را مقصر می‌داند و نه حزب، گروه یا دسته خاصی. آثار او در خارج از ایران که شامل کتابهای ، درخشش های تیره - امتناع تفکر در فرهنگ دینی- خویشاوندی پنهان - ملاحظاتی فلسفی در دین و علم( چاپ نخست در ایران ۱۳۵۹ خورشیدی ، انتشارات آگاه) - زبان و شبه زبان، فرهنگ و شبه فرهنگ می باشند، توسط انتشارات فروغ به مدیریت حمید مهدی پور مستقر در کلن آلمان منتشر شده اند.
http://www.iranshahrnewsagency.com/PrintNews.aspx?ItemId=64263