بنابر اطلاعات جدیدی که سازمان «نه به یهودستیزی» از یک منبع موثق بدست آورده است، می‌گوید: «با وجود تلاش آروین قهرمانی و امدادرسانی او و انتقال امیر شکری به بیمارستان که در نزاع زخمی شده بود، امکان زنده ماندن آقای شکری بالا بود، اما به دلیل تعلل و عدم رسیدگی پزشکی این فرد جان خود را از دست داد.»
اطلاعات دریافتی درخصوص قتل یک شهروند مسلمان توسط این جوان یهودی نشان می‌دهد که از اساس این اتهام ساخته و پرداخته دستگاه امنیتی و قضایی است. چرا که براساس شهادت یکی از هموطنان مرتبط با این پرونده «آروین در زمان خونریزی مقتول، دست خود را روی زخم قرار داده بود و تلاش می‌کرد جلوی خونریزی را بگیرد و این رفتار انسانی را درحالی انجام می داد که در واقع این چاقو متعلق به آروین نبوده، بلکه خود آروین با همان چاقو مورد هدف قرار گرفته شده بود.»
سازمان «نه به یهودستیزی» به دلیل حساسیت این پرونده از چندین منبع مطلع و آگاه پیگیر این پرونده است و در آخرین جمع‌بندی اطلاعات به دست آمده مشخص شده است که «آروین قهرمانی صرفاً قربانی دستگاه امنیتی و قضایی است» چرا که به گفته یک منبع نزدیک به خانواده قهرمانی، وکیل تسخیری آروین هیچگونه تلاشی برای اثبات حقیقت نکرده است و از سویی دیگر حتی وکیل تسخیری اجازه دسترسی به پرونده را تا مدت‌ها نداشته است. ابهامات دیگری در این پرونده وجود دارد مبنی بر اینکه در پرونده تهیه شده توسط دستگاه قضایی و انتظامی جمهوری اسلامی، هیچگونه نامی از فردی دیگری که همراه امیر شکری ( مقتول) بوده و تلاش می کرده است که با چاقو آروین قهرمانی را مورد ضرب و شتم قرار دهد، ذکر نشده است.
این منبع مطلع تاکید می‌کند که «آروین در دادگاه چندین مرتبه اعلام کرده است که در این نزاع خیابانی او تنها به پهلوی مقتول ضربه وارد کرده است و ادعای ضرب چاقو به گردن توسط وی به هیچ وجه صحت ندارد».
با توجه به ادعای آروین قهرمانی این ابهام وجود دارد که این جوان یهودی نه تنها «قاتل» نیست، بلکه ضمن دفاع از خود در مقابل حملات با سلاح سرد در جهت حفظ جان مقتول نیز تلاش کرده است و فردی دیگر به گردن امیر شکری چاقو زده است که این احتمال وجود دارد، فردی که نام او در پرونده ذکر نشده است در نزاع به گردن دوست خود ضربه وارد کرده است.
سازمان «نه به یهودستیزی» معتقد است که پرونده آروین قهرمانی در موارد متعدد دیگری نیز جای سوال و ابهام دارد که می‌توان به نامه پزشک قانونی اشاره کرد.
پزشک قانونی جمهوری‌اسلامی علت مرگ امیر شکری را «مرگ به علت ضربه زدن با سلاح سرد به گردن و همچنین به علت عدم رسیدگی در بیمارستان کرمانشاه» عنوان کرده است.
به گفته منابع مطلع درخواست تجدیدنظر در دیوان عالی جمهوری‌اسلامی مورد پذیرش قرار نگرفته است.
سازمان «نه‌به یهودستیزی» براساس مدارک موجود معتقد است که آروین قهرمانی به قتل حکومتی محکوم شده است و به دلیل باور مذهبی یهودی او هیچگونه همکاری در جهت اجرای عدالت وجود ندارد و از سویی دستگاه امنیتی و مذهبی، مانع رضایت خانواده مقتول نیز شده است. سازمان «نه به یهودستیزی» از خانواده مقتول تقاضا کرده است که صفت «پهلوانی» خودشان را نشان داده و با رضایت‌شان، جان این جوان را از طناب دار نجات دهند.
براساس آمارهای منتشر شده از سوی نهادهای حقوق‌بشری جمهوری اسلامی در سال ۲۰۲۳ دستکم ۸۵۳ زندانی را اعدام کرده است. اعدام جوانان ایران و همچنین آروین قهرمانی نمونه بارز قتل‌های حکومتی محسوب می‌شود و قطعا جمهوری‌اسلامی می‌بایست در مجامع بین‌المللی پاسخگوی رفتارهای غیرانسانی و غیرعادلانه خود باشد.