پس از گذشت چهل و یک سال از استقرار جمهوری اسلامی در ایران، در آستانه دوران گذر از حکومتی قرار داریم که همه شیرازه های کشورمان را نابود کرده است. 

با وجود اینکه در روز ۲۲ بهمن جمهوری اسلامی تمام توان خود را به میدان آورد تا با پول مردم ایران پروپاگاندا کند و جشن سالگرد انقلاب برگزار کند تا از ریز نیروهای خودش جلوگیری کند، این روز برای ما بسیار سمبلیک است. از آن جهت که روزی است که در حافظه تاریخی ایران از سیاهی و برقراری حکومت جهل و جنایتکار یاد خواهد شد.

پس از استقرار جمهور ولایی در ایران، کشور ما به انزوای جهانی کشیده شد و به نام دشمنی با کشورهای دیگر و خدشه دار کردن روابط دیپلماتیک به ويژه با ایالات متحده آمریکا و اسراییل، بر همه زمینه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشورمان تاثیر مخرب گذاشت.

پس از وقوع انقلاب اسلامی بسیاری از هم میهنان ما بار سفر بستند و اواره سراسر جهان شدند، بیشتر جمعیت مهاجر ایرانی به آمریکا رفت و در ان کشور ساکن شد، کشوری که حکومت ایران ۴۱ سال طبل دشمنی کوبید و مرگ بر آن فرستاد.

بیست و دوم بهمن امسال، طی مراسمی این افتخار را داشتیم که با سفیر آمریکا خانم جیمی مک کورت دیدار داشته باشیم، از انجایی که امکان برگزاری این مراسم در بیرون از سفارت ممکن نشد، بنا بر پروتکل دفتر سفیر، قرار بر آن شد تا تعدادی محدود به دیدار سفیر برویم.

در این نشست، ما پیام صلح و دوستی را به مردم و دولت آمریکا رساندیم. همچنین با ارائه نامه ای که خانم سفیر قبول زحمت کردند تا آن را به شخص رییس جمهور برسانند، یادآور شدیم که جمهوری اسلامی با مردم خود سر جنگ و ستیز دارد و همواره به دنبال تنش و برپایی یک جنگ با آمریکا است و نباید به آنها این فرصت داده شود. 

اشاره ای هم به وضعیت معیشتی و شرایط دشوار مردم داشتیم. آنچه در ماه های اخیر بر مردم گذشت. در آبان ماه ۱۵۰۰ نفر از معترضین را به شکل وحشیانه ای کشتند. ۱۷۶ نفر از هم میهنان ما توسط موشک های سپاه در هواپیمای مسافربری اوکراینی کشته می شوند. حتی جمعیتی را که برای مراسم تدفین قاسم سلیمانی اوردند را نتوانستند مدیریت کنند، تعدادی زیر دست و پا کشته می شوند و در صدور گواهی فوت به کرامت انسانی انهاتوهین می کنند و علت مرگ را «واکنش های حیوانی» خطاب می کنند.

مردم ایران ۴۱ سال زیر ستم و جنایات این حکومت همچنان سربلند زنده و به دنبال صلح و دوستی با جهان هستند. نه به دنبال مرگ کشوری هستند و از توهین به پرچم آمریکا و اسراییل نیز دوری می کنند. 

 ما ضمن ابراز سپاسگزاری از همراهی دولت امریکا با مردم ایران برای محکوم کردن مستمر نقض سیستماتیک حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی، خواستار پشتیبانی‌های بیشتر از مردم ایران شدیم و باردیگر یاداور شدیم که جنگ تنها خواسته حکومت جمهوری اسلامی است که مخرب ترین راه برای مردم ایران است. 

تنها راه همراهی با مردم ایران و پشتیبانی از آنان است. در این دیدار با امید به دستیابی به آزادی و دموکراسی لاییک برای ایران، گفتیم که امیدواریم دوباره سفارت آمریکا در ایران باز شود و روابط دیپلماتیک دوستانه ای با ایران برقرار شود. 

در این دیدار خانم سفیر جیمی مک کورت از علاقه های شخصی اش به هنر و به ویژه هنر ایران برای ما گفتند. در پایان برای ما بازدیدی از سفارت آمریکا گذاشتند که تاریخ ساخت ساختمان و معرفی سفرای آمریکا در فرانسه، این که سه تن از سفرای آمریکا در فرانسه بعدتر به مقام ریاست جمهوری می رسند و سفیر آمریکا در فرانسه یک نقش ویژه و تاریخی برای آن کشور دارد. تاریخچه هرکدام به ویژه شیوه های دیپلماسی دو کشور آمریکا و فرانسه در هر دوره و نقش سفرا در این میان بسیار برای ما آموزنده و جالب بود. 

آنچه برای من بسیار جالب بود، در سالن بزرگی که نگاره های سفرای امریکا از اول تا اخر بر دیوار اویزان بود، تنها چهره یک زن دیده می شد و سفیر کنونی دومین سفیر زن آمریکا در فرانسه است. با آرزوی برابری و حضور زنان در عرصه های مدیریتی و سیاسی در سراسر جهان و ایران عزیزمان این دیدار به پایان رسید.