روز شوم ۷ اکتبر ۲۰۲۳، تکرار فجایع سال ۱۹۴۱آلمان بود. تروریست های حماس با کمک مستقیم و مشارکت کامل شبه نازی های خون آشام و بی رحم حاکم بر ایران،  غیر نظامیان خواب آلود اسراییلی را در رختخواب ها به خون کشیدند. به زنان و فرزندان خردسالشان تجاوز کردند، مادر و نوزادی که به هم گره زده بودند را زنده زنده سوزاندند، سرها را با وسایل باغبانی و به کندی بریدند. نوزاد را در تخت کودکانه اش به آتش کشیدند. شکم مادر حامله ای را پاره کرده و طفل ۴ ماهه را بیرون آورده و با ضربات چاقو تکه تکه کردند و کودکی را در برابر دیدگان پدر و مادر دست بسته اش در فر غذا پزی در گرمای بالا سوزاندند .

صدای گریه بچه ها در وحشت کامل که در اتاق حفاظت از بمب پنهان شده بودند را با رگبار گلوله  و از پشت در خاموش کردند. کودکان را در حضور خواهر و برادران و والدین، و والدین را در جلوی کودکان قصابی کردند، در حالیکه قوطی نوشابه را از یخچال آنان برداشته و در آرامش کامل می نوشیدند، با قساوتی بیش از نازی ها از این رویدادها با دوربین تلفن قربانیانشان فیلم می گرفتند و در شبکه‌های اجتماعی منتشر می کردند و از والدین شان می خواستند که به خاطر کشتن این قربانیان بی دفاع به آنان تبریک بگویند (والدین شان هم این کار را می کردند). 

شبه نازی های اسلامی تشنه به خون، یک دختر ۱۲ ساله مبتلا به سندروم را همراه با مادربزرگش در حالیکه با والدینش تلفنی صحبت می کرد و تا حد مرگ ترسیده بود را کشتند. خانواده های بی سلاح را با هم زنده زنده سوزاندند. نوزادان و بچه و زن و بازماندگان سالخورده هولوکاست را به گروگان گرفتند. 

دختر نوجوانی که بارها مورد تجاوز گروهی آنان قرار گرفته بود، بیهوش و بی حرکت پشت وانت بارشان انداخته و در خیابان های غزه رژه می رفتند تا اهالی غزه بر او تف بیاندازند و به ترکه کتکش بزنند (سربازان اسراییلی نعش سر بریده او را بعداً پیدا کردند) . اعمال وحشیانه و جنایات جنگی دیگرشان مثنوی دیگری خواهد شد. 

 

یهودیان به بی کسی عادت دارند

وظیفه مشروع دولت اسرائیل برای محافظت از شهروندانش در برابر شبه نازی های اسلامی، احساسات «ضد یهودی» را در سراسر جهان برانگیخت. یهود ستیزی در غرب به بالاتر از هزار درصد رسید. یهودیان بار دیگر به افترای خون متهم شدند. 

میلیونها تظاهر کننده در سراسر جهان، منشور حماس که نابودی نه تنها اسراییل بلکه تمام یهودیان را در اصل هفتم خود قرار داده را  شعار می دهند و خواستار "راه حل نهایی" برای تمام یهودیان هستند. 

در فراخوان ها، خواستار نابودی یهودیان و کشتن آنان  توسط گاز شیمیایی می شوند. خانه ها و مشاغل آنها با ستاره داوود علامت گذاری می شوند و باری دیگر، احساسات دوران نازی در سراسر جهان شعله ور می شودکه یادآور روزهای پیش از هولوکاست است. 

در نتیجه، یهودیان دیگر حتی در خیابان های لندن، پاریس یا نیویورک احساس امنیت نمی کنند. 

 

چگونه به اینجا رسیدیم ؟

جواب ساده است،  خطر سقوط دارد  و نیمی از اطلاعات داشتن، بدتر از بی اطلاعی است. 

امروزه تیزرها و تیترها اهمیت زیادی دارند. روند درآمدی رسانه های اجتماعی مبتنی بر دفعات کلیک می باشند . چون الگوریتم آنان براساس محتویات هیجان انگیز تر طراحی شده و سایت های شوکه کننده تر برای بازدیدها و کلیک های احتمالی جذاب تر شده است و برای صاحبان آن و شبکه اجتماعی درآمد بیشتری کسب می نماید. بنابراین، انبوهی از اطلاعات نادرست و گمراه کننده در سیستم عامل های رسانه های اجتماعی راه پیدا می کنند. 

دلیل پیشرفت بسیاری از اینفلونسرها بخاطر مهارت بیشترشان در شلوغ کردنشان است. 

کاربران رسانه های اجتماعی دائما بازدیدکنندگان خود را با ادعاهای متقابل بمباران می کنند بدون آنکه هیچ گونه تعهدی برای ارائه مدرکی داشته باشند. 

این کاربران با بازدیدکنندگانی در رسانه های اجتماعی رو برو هستند که در این دوران نا معلوم،  قادر به رویارویی با مسائل عظیم و بی وقفه تکنولوژیکی و اجتماعی نبوده اند و در درک کامل مشکلات زندگی درمانده اند. تفکر انتقادی و تصمیم گیری منطقی شان را جا گذاشته و تسلیم راهنمایی دیگران شده اند. 

با گذشت زمان، این افراد تبدیل به تماشاگرانی یکسویه نگر می شوند که تنها از منابعی منتخب سیراب شده و ذهنیت گله وار  و در نهایت ذهنیت اوباش مابانه پیدا می کنند. 

 

این واقع گرایان ساده لوح، آنگونه که روانشناسان اجتماعی صدایشان می کنند ، بر این باورند که واقعیت دنیای اطراف آنها تنها مبتنی بر اطلاعاتی است که دارند و افرادی که با آنها مخالف هستند، باید افرادی ناآگاه، غیرمنطقی یا مغرض باشند، و وقتی خود را با واقعیت در تضاد می بینند از شیوه "بی طرفانه " استفاده کرده و هر دو طرف را بطور مساوی و محقّ در یک کفه ترازو قرار می دهند. زمانی خردمندی گفت : «همه چیز دو طرف ندارد. اگر یکی بگوید بیرون بارانی است و دیگری بگوید هوا سراسر آفتابی , با نگاه کردن به بیرون از پنجره حقیقت رو می شود.»

عامل مهم دیگر، نفرت عمیق و باستانی از یهودیان است که از تربیت مذهبی ای ناشی شده که شکست های فردی و اجتماعی در طول قرن ها نیز آن را تشدید کرده است. فروپاشی این باورها و آموزه‌های ریشه‌دار در بافت اجتماعی و مذهبی آنها را از تحمل دست آورد های کم نظیر «دیگران»( یهودیان) باز می دارد. 

 

 

چپی ها

جنبش چپ در رسانه‌های غربی و دانشگاه های معتبر، این واقعیت که صرفاً احمق‌های مفیدی برای شبه نازی های مسلمان بوده و جزو اولین قربانیان آنان پس از به قدرت رسیدنشان خواهند بود را نادیده می گیرند و  استراتژی شان را با تاکتیکی متفاوت با توریستهای حماس هماهنگ کرده اند. 

آنها با به کارگیری دو گونه استاندارد (نوعی برای من و نوع دیگری برای اسراییل) در نهادهای بین المللی و دیگر مکان ها، حقوق بشر را به مثابه اسلحه ای برای غیرانسانی کردن یهودیان بکار می برند. 

این مؤسسات آکادمیک و اتاقهای مطبوعاتی، متفکران و سخنرانان دگرگونه نگری که فکرشان در موردی مربوط به هویت جنسیتی، گرایش جنسی، یا هویت آمریکایی آفریقایی تبار با آنان نمی خوانند را آناً سرکوب و سخنرانی شان را لغو می کنند. اما اسراییل را تا زمانی که بی‌گناهی اش ثابت نشود، مقصر می شناسند. 

تروریستی که یهودیان غیرمسلح را می کشد، توسط رسانه ها و دانشگاه های نئولیبرال، نیمه خودمختار و خودسانسور کننده، «سرباز جنگی و  مبارز آزادی» نامیده می شود. 

واشنگتن پست، اوباش خونخوار داغستانی که به دنبال لینچ کردن یهودیان در فرودگاه خود بودند، را تظاهر کنندگان نام می برد. 

 

جایی که سکوت طلا نیست، همدستی با شیطان است

احساسات شرورانه، خشن و بی رحمانه ای که در هوا  شناورند برای بشریت هولناکند و عجیب ترین پدیده در این ماجرا سکوت کر کننده انسان های با اخلاق و شایسته دنیاست.  

این که افراد اخلاق مدار جهان، در کنار یهودیان تصمیم بگیرند و متعهد شوند که زمان "دیگر هرگز" همین ساعت و دقیقه است حرکتی حیاتی برای نجات بشریت از ظهور دیکتاتوری نازی های این زمانه است . 

جهان نباید در قبال کودکان، نوزادان، زنان و سالمندانی که ربوده شده و گروگان گرفته شده اند، ساکت بنشیند. 

نباید ساکت بماند، وقتی اوباشی که بربریت نسل کشی را تأیید و همخوانی می کنند، پوسترهای کودکان و نوزادان گروگان گرفته در غزه را از دیوارهای لندن و نیویورک می کنند و پاره کنند. 

 

روزگار نه چندان غریبی است؛ انسانم آرزوست

دسته ای از نویسندگان و شاعران ایرانی در این برخورد تباهی و سیاه طلبی و زندگی خواهی و خیر رسانی به سرعت وارد شده، شعر سرودند و اعلامیه صادر کردند. 

با دید بسیاری موافقم که این "علمداران  فضیلت" بر چهار گروه اند.  

گروهی که از کنه واقیعت های سیاسی و تاریخی یا دورند یا نا مطلع اند. 

گروهی که بصورت آبجکتیو قلم نمی زنند و نمی نویسند.

گروهی که سعی دارند، افکار و احساسات درونی یهود ستیزانه شان را زیرکانه بپوشانند.

و دریغا  گروهی دیگر که دارای تمامی این خواصند. 

بهتر نمی بود که شعر و اعلامیه یا بهتر از آن آستین های بالا رفته شان را در عین خدمات داوطلبانه و بشردوستانه در موارد زیر ببینیم؟

 

نزاع های جنگی

بنابه آکادمی ژنو، بیش از ۴۵ نزاع جنگی در حال حاضر در سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا در حال وقوع است. 

آسیا ۲۱ ، اروپا هفت و آمریکای لاتین شش درگیری مسلحانه دارند. 

در دهه گذشته بیش از ۲ میلیون کودک کشته، ۴ تا ۵ میلیون معلول، ۱۱۲ میلیون بی خانمان و یک میلیون کودک یتیم شده اند. 

بیش از ۳۰۰۰۰ کودک سرباز در سراسر جهان در درگیری های مسلحانه بکار میروند که به عنوان برده خانگی یا جنسی نیز از آنان استفاده می شود. 

این درگیری های مسلحانه ۱۱۰ ملیون  نفر را به زور آواره کرده  که از این تعداد، ۳۶.۴ میلیون پناهنده و ۴۳.۳ میلیون کودک هستند. 

 

قاچاق انسان

در حال حاضر، حدود ۲۷ میلیون نفر در سراسر جهان قربانی قاچاق انسانی اند. از این تعداد، ۶.۳  میلیون اجبارا مورد استثمار جنسی تجاری  قرار دارند. 

۱۲ در صد از تمام کسانی که به کار اجباری می پردازند کودک اند که بیش از نیمی از این کودکان در استثمار جنسی تجاری قرار دارند. 

در این آمارهای فجیع ، کشورهای عربی بالاترین رتبه را از آن خود کرده اند. (۵.۳ در هر هزار نفر). 

 

گرسنگی

با وجود اینکه جهان آنقدر غذا تولید می کند که بتواند تمام ۸ میلیارد جمعیت خود را سیر کند، ۸۲۸ میلیون نفر هر روز گرسنه می مانند.

 سالانه ۹ میلیون نفر بر اثر گرسنگی جان خود را از دست می دهند که بسیاری از آنها کودکان زیر پنج سال هستند.

صد و چهل و نه میلیون کودک زیر پنج سال تحت تأثیر عدم امکان رشد یا رشد مناسب اند.

تقریباً ۲۴۶ میلیون کودک کارگر در سراسر جهان وجود دارد و ۲ میلیارد نفر (۲۶ درصد) مردم دنیا آب آشامیدنی سالم ندارند.

 

مسلمان کشی

کشور میانمار (برمه)  با اکثریت جمعیت بودایی در سال های  ۱۹۷۸ و ۲۰۱۷ به پاکسازی قومی جمعیت مسلمان خود دست زد. نظامیان، با حمایت اوباش بودایی محلی تعداد ۲۸۸ روستای آنها را سوزاندند و به غیر نظامیان حمله کرده و آنها را کشتند و صدها هزار نفر را به زور بیرون کردند. تجاوز جنسی گسترده و تجاوز گروهی به زنان و دختران در این پاکسازی قومی گزارش شده است. در این بحبوحه حداقل ۷۳۰ کودک زیر پنج سال به قتل رسیده اند.

 

سیاست های دولت چین شامل بازداشت خودکامانه ایغورها در اردوگاه های دولتی توأم با کار اجباری، سرکوب مراسم و نیایش های مذهبی ایغورها، آموزشهای اجباری حزبی، بد رفتاری شدید، عقیم سازی اجباری مردان ، پیشگیری از بارداری و سقط جنین ا جباری زنان است.

 

تقریباً غیرممکن است که کشور مسلمانی را پیدا کرد که درگیر جنگ بین دولتی یا درون دولتی علیه ملت مسلمان دیگری نباشد.

برخی صاحبنظران بر این باورند که ۱۲.۵ میلیون مسلمان در عرض دو دهه گذشته بخاطر جنگ، جان خود را از دست داده اند، که رقمی زیر واقعیت بنظر میرسد. تنها در جنگ یمن ۴۰۰ هزار نفر که ۱۵۰ هزار نفرشان  غیرنظامی بوده اند و ۴۰۰ هزار نفر در جنگ داخلی سوریه جان باخته اند. 

در اولین درگیری جنگ بین روسیه و مسلمانان چچن بین سالهای  ۱۹۶۶-۱۹۹۴، حدود ۳۰ هزار تا ۱۰۰ هزار غیرنظامی کشته و بیش از ۲۰ هزار غیرنظامی مجروح و بیش از ۵۰۰۰۰۰ نفر آواره  شهرها و روستاها شدند.

در جریان درگیری دوم از نبرد ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ حدود۴۰ هزار غیرنظامی که اغلب افراد مسن، فقیر و ناتوان در حین محاصره در زیرزمین ها گیر افتاده بودند و از بمباران، سرما و گرسنگی رنج می بردند. برخی از آنها هنگام تلاش برای فرار کشته و در یک گور دسته جمعی دفن شدند.

 

در درگیری های عراق، سوریه، یمن و آفریقا، انواع قتل، شکنجه، آزمایش های بیولوژیکی، استفاده از سم یا سلاح های زهر آگین؛ ارتکاب تجاوز جنسی، بردگی جنسی، فحشا اجباری، حاملگی اجباری، عقیم سازی اجباری یا هر شکل دیگری از خشونت جنسی، مثله کردن، رفتار ظالمانه و گروگان گیری که خلاف کنوانسیون ژنو هستند، بیداد می کند.

 

پس از ۱۱ سپتامبر ۴۳۲۰۹۳ غیرنظامی در نتیجه مستقیم جنگهای متفقین جان خود را از دست داده‌اند.

تخمین تعداد کل کشته ها  به حداقل ۴.۵ -۴.۷ میلیون نفر می رسد. بیش از ۷.۶ میلیون کودک زیر پنج سال در مناطق جنگی پس از ۱۱ سپتامبر از سوء تغذیه حاد رنج می برند. 

 

امید من برای روز بعد از جنگ

 

دنیایی «بی خشونت و مهربان تر» است. 

جایی که بنابه مزمور ۱۵:۹۴ در آن "عدالت پیروز خواهد شد و همه افراد درستکار، تثبیت خواهند شد."

سازمان ملل و سایر نهادهای بین المللی دیگر «حقیقت را از عدالت و عدالت را از حقیقت» جدا نمی کنند.

دو رویی از بین خواهد رفت و در آن، «خاورمیانه و جهان متمدن تر و با ثبات تر» نوین است . 

جایی که صلح حاکم ، جنگ و نفرت ناپدید می شوند و «لبخندها پایان رودخانه های اشکهای امروز اند .»

بار دیگر، جوامع مسیحی رو به کاهش و آسیب پذیر و  تحت آزارهای قانونی و  اوباش مذهبی در غزه، کرانه باختری، ترکیه و تمامی کشورهای مسلمان دنیا شکوفا شده، کلیساهای خود را پس گرفته و بدون هیچ آزار و ترسی زندگی می کنند.

اعراب فلسطینی رهبرانی خواهند داشت که دیگر روایت پایان ناپذیر "قربانی بودن" را به آنها نمی فروشند و خود را پاسخ بدبختی آنان نمی دانند تا از فروش یک رویا، بیشتر و بیشتر از آنها سود ببرند.

پس از ۱۷ سال حکومت تروریستی حماس را با انتخاباتی دموکراتیک کنار می گذارند و رهبرانی را انتخاب می کنند که  با یافتن اهدافی که به زندگی آنان معنا میبخشد، به حد پتانسیل شخصی و جمعی خود دست می یابند.

اردوگاههای پناهندگی که در آن عزّت انسانی، انسان پایمال می شود و گدا پروری در پرونده سازمان های خیریه جهانی بسته خواهند شد .

اعراب دست دراز شده اسرائیلی ها را می فشارند و منابع خود را برای پیشرفت های متقابل به اشتراک می گذارند.

دانش اسراییلی و حمایت مالی کشورهای عربی، آینده بهتری را نسبت به فروشندگان رویاهای بی ثمر حماس برای آنها تضمین خواهد کرد. 

مردم غزه می توانند هنگ کنگ دیگری را ایجاد کنند و مرفه، سربلند و شریف زندگی کنند. 

کشورهای عربی،  اعراب فلسطینی که قبلاً از کشورهای خود اخراج کرده اند را دعوت می کنند تا  اگر بخواهند، این بار؛  بدون احساس شهروند درجه دوم به حساب آمدن یا در بیغوله ها اسکان داده شدن ، در کنار برادران دیگر عرب خود زندگی کرده و در رفاهی مشترک شریک شوند.  

دیگر برابری اخلاقی بین معتقدان به زندگی و معتقدان به مرگ، پیروان شر و نیروی خیر در جهان وجود ندارد.

 

نویسنده : داریوش فاخری - 24 اکتبر 2023