ابتدا بگذارید در همین آمریکا باشیم و از همین جا ماجرا را شروع کنیم. بسیاری از گروه‌های فعال اجتماعی در آمریکا، نسبت به طرح آقای ترامپ واکنش نشان دادند و آن را غیر انسانی خواندند. بسیاری از مردم آمریکا حتی به نمایندگان خود در کنگره فشار آوردند که چنین کاری تحقق پیدا نکند.
با اینکه پرزیدنت مو بلوند که خودش همسر خارجی‌الاصل! دارد، می‌گفت این دیوار جدای از جلوگیری از سیل مهاجران غیرقانونی جلوی قاچاق مواد مخدر و هزار و یک جنایت دیگر را در مرزهای جنوبی امریکا خواهد گرفت و وعده امنیت می‌داد.
به هر حال حرف‌های پرزیدنت ترامپ درست یا غلط، خیلی‌ها از جمله گروه‌های شناخته شده ایرانی‌تبار ساکن آمریکا که اتفاقا از صدای امریکا گرفته تا رادیو فردا و از بی‌بی‌سی گرفته تا نیویورک‌تایمز و حتی در راهروهای کانونشن ملی دموکرات‌ها هم آدم دارند، شروع کردند که به داد و بیداد راه انداختن تا از رییس جمهوری که اندکی بعد فرمانی برای منع ورود اتباع کشورهای شش‌گانه به آمریکا را امضا می‌کرد، یک هیولای نژاد‌پرست سفید پوست بیافرینند.
در داخل ایران هم آن قدر ماجرای دیوار ترامپ به کمک بی‌بی‌سی فارسی و صدای‌آمریکا مهم شده بود که انگاری این دیوار راه ورود ایرانی‌ها را که هر روز صبح از آن دارند دسته‌دسته وارد آمریکا می‌شوند خواهد بست!
اما درست همان زمان پرزیدنت اردوغان که خیلی‌ها او را به مراتب نژاد‌پرست‌تر از هر رهبر سیاسی دیگری در امروز جهان می‌دانند، دستور ساخت دیواری را صادر می‌کند که این روزها نخستین فاز ساخت آن اجرایی شده است.
این دیوار که سه متر بلندی و دو متر عرض دارد یکسره از بلوک‌های غول‌پیکر سیمانی و در سراسر مرز کشور ترکیه با سرزمین مادری ما ایران و برای جلوگیری از ورود ایرانیان، کرد تباران و کنترل عبور و مرور محلی طراحی شده است. اگرچه رییس جمهوری ترکیه دلیل ساخت این دیوار را موضوعات امنیتی عنوان نموده و وعده می‌دهد که به وسیله آن می‌خواهد امنیت مرزی و قاچاق کالا را کنترل کند!!!
اما جالب اینجاست که در میان ما ایرانیان آمریکا که در مخالفت با ساخته شدن دیوار ترامپ تا دلتان بخواد حنجره دریده بودیم، حتی یک نفر هم حرفی نمی‌زند. گویی همه آن انسان‌دوستان و منتقدانِ تا دیروز، که برای اتباع آمریکای لاتین و مردم آن سوی مرز آمریکا با مکزیک دایه عزیز تر از مادر بودند، به مرزهای مملکت خودمان و تحقیر ملت ایران که می‌رسد، نه تنها اعتراضی ندارند که اصلا و ابدا حضور هم ندارند.
به یکباره آن دختر خانم نگارینه پوش گُل در گرهِ‌مو انداز که در واشنگتن‌دی‌سی راهپیمایی بر علیه دیوار ترامپ راه می‌انداخت و اخبارش را بی‌بی‌سی فارسی آن جور منتشر می‌کرد که انگار «ایندیرا گاندی» تازه‌ای ظهور کرده، به یکباره از همه صفحات تاریخ محو می‌شود و شما از هر که صدایی بشنوید صدایی از اهل معامله و مماشات نمی‌شنوید. می‌پرسید دلیل چیست؟
عرض می‌کنم:
«وزراتخارجه ایران در واکنش به خبر ساخت دیوار مرزی از سوی ترکیه، این اقدام را تایید کرده و اظهار می‌دارد این دیوار امنیتی جدای آنکه باعث کاهش قاچاق کالا می‌شود، می‌تواند سدی دفاعی در برابر آنچه به تعبیر رژیم اسلامی گروهک‌های ضد انقلاب خوانده شده(احتمالا پژاک)، باشد.»
با این اظهار نظر رسمی سخنگوی وزارتخارجه جمهوری اسلامی، مشخص می‌شود که چرا اتباع سینه‌چاک دولت تدبیر و امید در بلاد فرنگ از لندن و پاریس گرفته تا واشنگتن و همین لس‌آنجلس خودمان خصوصا منطقه اورنج‌کانتی، به دیوار اردوغان که می‌رسند لب به سکوت می‌گزند! چرا که پشت پرده میان از ما بهتران‌شان، زد و بندها شده است.
اما جدای از تحقیر یک ملت با ساخت دیوار، بد نیست یادآوری کنم که همین مرز، برای سی و اندی سال مامن فرار گروه بزرگی از ایرانیانی بود که جانشان را از چنگال حکومت اسلامی و جلادانش رهانیدند. از معروف ترین‌هایشان لیلا فروهر و ساسان کمالی و... بگیرید تا صدها جوان بی‌نام و نشانی که این سال‌ها مرزهای شمال غرب ایران برایشان تنها راه فرار از جهنم بود. جهنمی که مبلغین نیویورک‌نشین خوش‌پوشش که سر در کیسه اغیار دارند، دغل‌کارانه منتقد «دیوارترامپ» هستند.